یک فریب ساده و کوچک آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را جز برای او و جز با او نمیخواهی . من گمانم زندگی باید همین باشد. این قصه را من خوب میدانم بانو. قصه ی زن بودن را تمام دختران سرزمین من از کودکی میدانند و هر شب در گوش عروسکهایشان زمزمه میکنند. لالا لالا گل خشخاش بابات رفته میاد فرداش. دلم گرفته است بانو دلم گرفته است از این فردایی که میل آمدن ندارد عروسکم را میتوانم با وعده ی فردا خواب کنم دلم را چه کنم بانو. کاش من هم مرد بودم. زن بودن کار سختی است بانو. دست خودت نیست زن که باشی .

گاهی بهتر است ساکت باشم. کلماتم که ناشیانه از سکوت می گذرند. معنا را شهید می کنند. همه اش حیرت است . همه اش لذت است و سپاس. کودکان بزرگ می شود و بزرگ ها به تکرارها عادت می کنند. در کهنگی و مردگی فرو می روند و جسم ها را بی اشتیاق به اینسو و آنسو می کشند. نمی بینند که چگونه نارضایتی چشمانشان را تاریک می کند. قدر چیزهایی که دارند را نمی بینند و برای آنچه دمی دردشان را ساکت کند حرص می زنند.

Con la tecnología de Blogger.